..:: Pomiar tłumienia i tłumienności ::..
Pomiar tego parametru transmisyjnego sprowadza się do
ustalenia pewnej wartości tłumienia, która może być
przyporządkowania pewnej długości światłowodu, wobec tego w celu
określenia całkowitego tłumienia połączonych odcinków sieci możemy
sumować tłumienia poszczególnych odcinków.
Wartości
tłumienia specyfikowane dla fabrykacyjnych odcinków światłowodów
powinny być mierzone w temperaturze pokojowej (tj. jedna wartość
tłumienia dla zakresu od 10oC do 35oC).
Zjawisko to może
być mierzone wykorzystując następujące metody:
· metoda dwupunktowa, która jest również nazywana metodą odcięcia (Cut–back
Technique);
· metoda wtrąceniowa, która jest również nazywana metodą tłumienia wtrąconego
albo metodą transmisyjną (Insertion Loss Technique);
· metoda reflektometryczna, która jest również nazywana metodą rozproszenia
wstecznego, gdyż większość reflektometrów pracuje
w oparciu o zjawisko rozproszenia wstecznego zwanego rozproszeniem
Rayleigha (Backscattering Technique).
Pomiary tłumienia
powinny być wykonywane w dwóch kierunkach,
a następnie z otrzymanych wyników powinna być wyciągnięta średnia
arytmetyczna, gdyż pozwala to na otrzymanie bardziej prawdopodobnych
wyników. Należy również dodać, że przy wyznaczaniu średniej wartości
mierzonej wielkości należy uwzględniać znaki otrzymanych wyników
(„+” albo „-”).
Metoda dwupunktowa – metoda odcięcia
Polega ona na
wyznaczeniu mocy optycznej w dwóch ściśle określonych punktach
światłowodu odległych od siebie o znaną wartość dystansu.
Najczęściej jeden z tych punktów wybierany jest na końcu badanego
światłowodu, a drugi blisko jego początku – tuż za źródłem światła.
Metoda ta jest
bardzo dokładna i w szczególności stosowana przy pomiarach
fabrykacyjnych odcinków włókien i kabli optotelekomunikacyjnych.
Rys.
4.1
Pomiar mocy optycznej w dwóch punktach światłowodu
oddalonych od siebie o długość L
Rys. 4.2
Schemat aparatury do pomiaru
tłumienia światłowodu metodą dwupunktową
dla określonej długości fali
[dB] |
(4.1) |
[m] |
(4.2) |
gdzie:
s –
droga, v
– prędkość rozchodzenia się promienia świetlnego we włóknie
światłowodowym,
t
– czas przejścia promienia świetlnego od początku do końca
światłowodu, c
– prędkość światła,
n
– współczynnik załamania.
Na podstawie tych rozważań nasuwa
się wniosek, że metody reflektometryczne pozwalają na uzyskanie
obrazu całej trasy, badania jej fragmentów z jednego miejsca,
możliwości stwierdzenia na podstawie reflektogramu, jakie zdarzenie
(spaw, złączka, makrozgięcie albo mikrozgięcie) powoduje zbyt duże
straty mocy optycznej, co nie jest możliwe jeżeli wykorzystujemy
miernik mocy optycznej – stosujemy metody omawiane
w powyższych paragrafach (metodę dwupunktową i metodę wtrąceniową).
Można również powiedzieć, że pomiary tłumienia i tłumienności są
obecnie najczęściej wykonywane z użyciem reflektometru
światłowodowego.
Rys. 4.5 Schemat
aparatury do pomiaru tłumienia światłowodu metodą reflektometryczną
Procedura pomiarowa z wykorzystaniem reflektometru światłowodowego
jest następująca:
Rys. 4.6 Reflektogram z naniesionymi
kursorami ilustrujący metodę dwupunktową
Na powyższym rysunku (Rys. 4.6) poziomy mocy optycznej
PA
i
PB
określone są przez punkty przecięcia kursorów z przebiegiem
reflektogramu (krzywej reflektometrycznej). Tłumienie wtrącone
wyraża się wzorem:
[dB] |
(4.3) |
[dB] |
(4.4) |
|